Sumimasen, Sumimasen, Sumimasen

Of in het Nederlands, sorry, sorry, sorry. Het is pas nadat ik de laatste commentaar op mijn vorige blog gekregen heb, dat ik me realiseerde hoe lang het ondertussen alweer geleden is dat ik nog iets van mij heb laten horen. Ter mijner verdediging, het was wel vrij druk met examens, deadlines en 2 bezoekjes.

Om chronologisch te beginnen; het eerste weekend van juli ben ik samen met enkele Fransen naar Nikko geweest. Dit was mogelijk, aangezien ik de deadlines voor maandag ofwel al gemaakt had, ofwel voor het examen ontdekt had dat dit openboek bleek te zijn. Nikko is een stadje 100km ten noorden van Tokio dat gekend is owv zijn tempels en natuur (watervallen). We vertrokken hier zaterdag heel vroeg (5 uur ’s ochtends) naartoe. Dit was voor mij vrij pijnlijk aangezien ik die nacht de match van Duitsland (inc penalties) had gezien tot 2u45. Aangekomen in Nikko dan de tempel bezocht. Deze was zeker de moeite waard, doch de regen maakte het iets minder. Daarna dan typisch Japans gaan eten, en ’s namiddags gewandeld langs wat standbeelden en de rivier, waar we ook enkele landschapsfoto’s trokken. Dit duurde tot ongeveer 5 uur, waarna alles in de omgeving sloot. Dan naar ons hotel gegaan, waar we in een typische Japanse ryokan verbleven. Dit wil zeggen slapen op futons (+/- grond), tafeltjes voor kleermakerszit, typische japanse maaltijden (ontbijt quasi Engels, met eieren, spek, rijst, ...), onsen en gekleed in Jukata rondlopen. Na een onsen, en een overvloedige maaltijd dan relatief vroeg gaan slapen, aangezien de ochtend daarna om 4 uur de match van Frankrijk-Brazilië op het programma stond. ’s Anderendaags dan na een heeeel korte nachtrust gaan rondwandelen in de buurt waarbij we enkele prachtige watervallen zagen. ’s Avonds dan terug naar huis, waar we aankwamen rond 10 uur ’s avonds.

Volgende dag dan les, en mijn 1ste van 2 examens: Aerospace Propulsion. Dit examen ging volgens mij zeer vlot, zodat een A tot de mogelijkheden zou moeten behoren. ’s Avonds dan een verjaardagsfeestje gehouden ter ere van een Duitser hier: we gingen naar een karaoke voor 2 uur, die eigenlijk een beetje tegenviel omdat de meeste mensen met deadline-zorgen zaten. De volgende dag dan mijn 2de examen: Optics and Optical Measurements. Ook dit leek vrij vlot te gaan, doch hierover durf ik geen gok te wagen qua punten. Woensdag dan vooral besteed aan het maken van deadlines.

Donderdag stond dan door omstandigheden (slecht weer voorspeld voor rest van de week, en wilden toeristisch seizoen voor zijn) vertrokken voor het beklimmen van Mt Fuji. Mijn voorbereiding hiervoor was op zijn minst beperkt te noemen. Om 3 uur besloten om enkele vrienden te vervoegen voor het beklimmmen, en om 6 uur vertrokken voor de berg. Omdat we door de getuigenis van een Nederlander (“zeker te beklimmen in 2,5 uur”) de berg een beetje verkeerd ingeschat hadden, vertrokken we aan het werkelijke wandelen pas om 10 uur ’s avonds. Tijdens het wandelen realiseerden we dat de streeftijd van 2,5 uur niet echt haalbaar was, zodat we serieus hebben afgezien om daar tegen half vier (als allereersten bleek uiteindelijk) op de top te staan. Zo waren we nog juist op tijd om zonsopgang te zien. Dit kostte me wel de prijs van kou, vermoeidheid, ... Hier een aantal mooie foto’s genomen, even (was te koud owv de wind) genoten van het uitzicht, en dan naar beneden om een bus te nemen om 11uur ’s ochtends. Juist op tijd terug aangekomen op mijn appartement om nog juist de les te halen (naar les gaan = huiswerk vrij eenvoudig te maken => punten eenvoudig te winnen). Vervolgens 1,5 dag nodig gehad om te recuperen van het gebrek aan slaap.

Vervolg, zie deel 2.