Afbouwen in Japan

Hallo,

Ondertussen begint het hier serieus te korten. Nog 10 dagen en ik keer terug naar België.

Na mijn vorige verslag is het hier ondertussen wel vrij rustig gebleven.

Tijdens de vrije week nog een aantal wijken van Tokio verkent die ik nog niet eerder had bezocht. Verder heb ik de tijd ook nuttig besteed om nog eens echt te gaan clubben (en de dag daarna dan nodig om te recuperen). Bij het bezoeken van Tokio dan ook Yoyogipark gezien. Hier treden op zondag altijd een aantal mensen gewoon op om mensen te entertainen. De mensen die hierbij het meeste opvielen waren zonder twijfel de rockers van 50 jaar of ouder. Het was hilarisch (maar toch ook knap) om zo’n oude mensen zich volledig te zien geven op rockmuziek. (sorry pap, mam en alle andere ouderen die zich nu beledigd voelen)

De voorbije 2 weken dan ook nog 2 keer proberen Mt Fuji voor een 2de keer te beklimmen. Ik wou dit nog een 2de keer doen omdat ik vorige keer zo had afgezien van de kou dat ik er niet echt van had kunnen genieten, en omdat het uitzicht in feite toch wel de moeite waard was. 1ste keer is dan jammerlijk mislukt aangezien het in deze periode van het jaar blijkbaar wel nodig is om de bus naar de berg te reserveren. De 2de keer is het dan wel gelukt, waarbij we de berg hebben beklommen in 4,5 uur (1 uurtje sneller dan vorige keer), ondanks het feit dat het nu heel druk was, waardoor we op sommige plaatsen echt genoodzaakt waren om groepen mensen voorbij te steken op al bij al toch vrij smalle paadjes. Doordat het klimmen echter sneller ging dan verwacht, moesten we wel nog 3 uur wachten op de top. Hier was het “slechts” 10°C wat naar onze nieuwe normen veel te koud is, dus het was nog wel vrij hard afzien. De zonsopgang daarna was toch de moeite waard, en gelukkig gingen na 1,5 uur een aantal eetkramen open waar we konden schuilen. De dag erna wilden we nog naar een pretpark gaan aan de voet van Mt Fuji, met 1 van de snelste rollercoasters ter wereld. Toen we echter zagen dat we hiervoor 3 uur ! moesten aanschuiven zijn we toch maar van gedacht veranderd.

Na Mt Fuji, ben ik een dag later met mijn lableden dan gaan futsal spelen. Gevolg van deze leuke combinatie is dat nu mijn hele ‘rechterflank’ gekwetst is: blaar op mijn voet, kuit die bij de minste stap zeer doet, elleboog gekneusd van te vallen en mijn quadriceps die vrij stijf voelen. Sporten is gelukkig gezond ;).

Verder deze week ook een mail gestuurd naar mijn begeleider in België aangezien er voorlopig nog wat problemen zijn met de omzetting van mijn vakken hier in japan naar België. Zo staat er 1 vak nog niet op mijn puntenlijst, en zijn er 2 andere vakken die verkeerd genoemd zijn. Volgens de begeleider zou hij echter alles nog in orde krijgen (afwachten tot 14 september bij de proclamatie of het idd lukt, maar ik hou toch nog een beetje mijn hart vast voor het resultaat)

Ondertussen begint hier ook het besef te komen dat het einde nabij is. Mijn lab heeft al vriendelijk gevraagd wanneer ik voor het laatst naar het lab kom, en ook al gezegd dat ik op een welbepaalde dag al een feestje mag verwachten. Daarnaast komen ook de deadlines ivm administratieve zaken naar voor (verzekering, huishuur, gsm, ...). Ik heb nog 9 dagen om alles te regelen, wat normaal gezien wel vlot zou moeten lukken (voorlopig plan: alles op de laatste dag :)).

In alle geval, tot de volgende (en laatste keer voor Belgie)