Sumimasen, Sumimasen, Sumimasen (2)

Omdat ik het een beetje heb laten liggen, deel 2 voor de voorbije 2 weken.

Na bijgeslapen te hebben, dan begonnen aan het uitwerken van mijn zwaarste opdracht hier: het aansturen van 8 paralle processen voor het uitvoeren van een 2D-Fouriertransformatie op een 8192-8192-matrix in een aanvaardbare tijd. Deze opdracht heeft me ondertussen meer dan 1,5 week gekost om te schrijven (vooral het debuggen voor een overflowerror die nergens gedocumenteerd is, heeft veel tijd gekost).

Zondag was er dan een feestje van de dormitory voor het uitwuiven van de mensen die deze moeten verlaten op het eind van dit semester (juli/augustus). Dit was een gezellig etentje dat uiteindelijk vrij laat is uitgelopen tot het bekijken van de WK-finale voetbal. Hier was vooral de grote groep Fransen ongelukkig na het verlies. Dit betekende echter ook weer een nacht met veel te weinig slaap.

Rest van de week dan vooral gespendeerd aan het programmeren van een programma zoals hierboven al beschreven. ’s Woensdags dan wel nog een verlaat feestje gegeven voor mijn verjaardag (wou beetje spreiding met het feestje ter ere van andere verjaardag). Dit was een gezellige drink die duurde tot de vroege ochtend.

Rest van de week niets speciaals gedaan, tot zondag. Toen ben ik samen met een deel van de dormitory Hanabi gaan kijken. Dit is Japans voor vuurwerk, en betekend in realiteit een dik uur een (naar mijn normen) groot vuurwerk kijken, waarbij de uitroep ‘sugoi’ (=prachtig, cool, ...) alle 5 minuten kan gehoord worden. Als specialleke had ik me samen met een aantal anderen typisch Japans gekleed: ik ben namelijk in djimbei (zie foto) naar dit vuurwerk gaan kijken. Dit had wel als gevolg dat ik nog harder opviel als normaal, en de mensen af en toe heel hard naar mij staarden. Na het vuurwerk, dan nog met een deelgroep gaan eten in onze Japanse klederdracht. Opvallen is soms leuk :).

Deze week dan voorlopig bezig geweest met het uitwerken van mijn programma, en het beeindigen van een andere deadline. Zondag moet mijn programma binnen zijn, maar het is bijna klaar. Enig detail, ik haal 27 sec, programma van de prof haalt 7 sec (korter = beter). Hopelijk haalt de rest ook niet zo’n tijden, anders zouden mijn punten wel eens in vrije val kunnen gaan.

Ondertussen begin ik me ook te realiseren dat mijn tijd hier begint in te korten. Dit werd vooral pijnlijk duidelijk toen ik vorige week de papieren moest binnenbrengen om mijn vertrekdatum definitief vast te leggen. Hopelijk blijft de volgende 1,5 maand hier nog even leuk als de voorbije 3,5 maand.

Tot de volgende (hopelijk snellere) keer.